મૃત્યુ બાદ ડેડબોડી બનીને ઘરમાં સાથે રહે છે… આ દેશના ખાસ સમુદાયનું આ રહસ્ય ડરાવી દેશે

ઘણી સંસ્કૃતિઓમાં જ્યારે કોઈનું મૃત્યુ થાય છે, ત્યારે તેના શરીરને અગ્નિસંસ્કાર આપવામાં આવે છે અથવા દફનાવવામાં આવે છે. જો અમે તમને કહીએ કે એક દેશમાં આવું થતું નથી, તેના બદલે મૃત્યુ બાદ શરીરને સાચવવામાં આવે છે? તો થોડું વિચિત્ર લાગશે, પરંતુ ઇન્ડોનેશિયાના તોરજા સમુદાયમાં, મૃત્યુ બાદ પણ શરીરને સાચવવામાં આવે છે. સાંભળીને થોડો ડર લાગી શકે છે અને તમને શોક પણ લાગી શકે છે, પરંતુ આ સમુદાયના લોકો માને છે કે મૃત્યુ એ જીવનનો આગળનો તબક્કો છે અને એક મહાન યાત્રા છે.

જો તમે ક્યારેય ઇન્ડોનેશિયાના દક્ષિણ સુલાવેસી પ્રાંતમાં આવેલા તાના તોરાજા રિજન્સીની મુલાકાત લો છો, તો તમને જીવતા વચ્ચે મૃતકો જોવાની તક મળશે. મૃતકોને સાચવવાનું બીજું એક કારણ છે. આ પ્રદેશમાં અંતિમ સંસ્કાર ખૂબ ખર્ચાળ છે અને તેમાં ઘણા પૈસા ખર્ચ થાય છે. ખર્ચ એટલો વધારે છે કે કેટલાક લોકો પોતાનું આખું જીવન પૈસા અને બાકી કરન્સી એકત્રિત કરવામાં વિતાવે છે. જ્યાં સુધી ચુકવણી પૂર્ણ ન થાય ત્યાં સુધી, મૃતકોને મમી બનાવીને ટોંગકોનન નામના ખાસ સ્થળોએ રાખવામાં આવે છે.

આ સમુદાયમાં અંતિમ સંસ્કાર એક ઉજવણી છે, જ્યારે વિશ્વભરની ઘણી સંસ્કૃતિઓમાં તેને શોકના સમયગાળા તરીકે મનાવવામાં આવે છે. તોરાજા આદિજાતિ મૃતકો માટે શોક મનાવે છે, પરંતુ તેમના શરીરને મમી પણ બનાવે છે. અહીંના લોકો મૃતકો સાથે વાતચીત કરે છે. તેઓ દર બે વર્ષે ખોરાક અને કપડાં પણ આપે છે. આ ધાર્મિક વિધિઓ તેમને યુવા પેઢી સાથે ફરીથી જોડવા માટે છે અને એક પરંપરા છે જેનું પાલન કરવું આવશ્યક છે. મૃત્યુ બાદ, કેટલાક પરિવારો અંતિમ સંસ્કાર સુધી મૃતદેહોને તેમના ઘરમાં રાખે છે, જેમાં ઘણા વર્ષો લાગી શકે છે. મૃત્યુ અને અંતિમ સંસ્કાર વચ્ચે પરિવાર ઘણીવાર મૃતદેહોને બહાર કાઢે છે.

આ પ્રાંતની મુલાકાત લેનારા ટ્રાવેલ બ્લોગર્સના મતે, અંતિમ સંસ્કારનો ખર્ચ 500,000 ડોલર સુધી થઈ શકે છે. વાત ત્યાં જ સમાપ્ત થતી, અંતિમ સંસ્કાર એક ઉજવણી છે. તે સામાન્ય રીતે પાંચ દિવસનો કાર્યક્રમ છે જેમાં પરિવારને ચોક્કસ સંખ્યામાં ભેંસ અને ડુક્કરની બલિદાન આપવી પડે છે, સેંકડો મહેમાનોને ખવડાવવા પડે છે અને મૃતકો માટે એક નવી જગ્યા (ઝૂંપડી) બનાવવી પડે છે અને અંતિમ સંસ્કાર દરમિયાન તેને બાળી નાખવી પડે છે. આમાં અંતિમ સંસ્કાર સુધી મમીને દફનાવવાનો અને તેની સંભાળ રાખવાનો ખર્ચ શામેલ નથી.

કેટલીકવાર લોકો મૃતકને અંતિમ સંસ્કારનો ખર્ચ ઘટાડવા માટે પરિવારના અન્ય સભ્યના મૃત્યુ સુધી સાચવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, જો કોઈ પુરુષ કે સ્ત્રી તેમના જીવનસાથી જીવતા હોય ત્યારે મૃત્યુ પામે છે, તો તેઓ મૃતદેહને ત્યાં સુધી સુરક્ષિત રાખવામા આવે છે, જ્યાં સુધી તેમના જીવનસાથી તેમની સાથે પરલોક યાત્રા અથવા પુયામાં તેમની સાથે સામેલ ન થઈ જાય.